Carnaval

 

Carnavalsoptocht in Merinchal met Manu als Spiderman.

Carnaval is mij met de paplepel ingegoten. Het feestgedruis begon meestal op vrijdagavond al bij de lokale sportverenigingen, waarna het tot dinsdagnacht bal was. In de kinderjaren was het gemeentehuis in het dorp locatie van hossen en hoempapa; later vertrokken we verkleed en geschminkt als hippie of punker op de fiets naar omliggende dorpen als Rommelgat en Buurtgat en nog later naar big city Eindhoven (Lampegat). Op woensdagochtend moesten we naar de kerk voor het Askruisje, het begin van de katholieke Vastentijd. De rest van de carnavalsvakantie werd meestal in bed doorgebracht, met flinke keelpijn en zonder stem. Dit laatste werd destijds op zeventienjarige leeftijd ontzettend stoer bevonden. Hoe rauwer de stem uit het carnavalsgedruis kwam, des te groter je populariteit, zo gold in de jaren tachtig in Zuidoost-Brabant.
Nadat ik rond mijn 25ste uit Brabant vertrok, was het gedaan met carnaval. Ik ben er nog wel eens een avondje voor teruggegaan, maar dit werkte niet. Carnaval is vier dagen je onderdompelen, en het duurt even voordat je er lekker in zit. Een avondje is niet voldoende. En de hele gemeenschap moet meedoen, de plaatselijke middenstand, jong en oud, boeren en kakkers, iedereen. In Vleuten, waar we de laatste jaren voordat we naar Frankrijk vertrokken woonden, was er wel een armzalig optochtje, maar er liepen daarnaast net iets te veel mensen niet verkleed een beetje bevreemd toe te kijken. Ook in Frankrijk leeft carnaval niet zo, ook niet in de Creuse, heb ik recentelijk ontdekt. Viggo is op school al weken druk bezig met het maken van wolfskoppen van papier-maché voor het défilé op 25 maart. Alle kinderen zullen als une meute de loups door de straten van Auzances paraderen. De ouders werden verzocht zich als vrijwilliger aan te melden om te helpen bij de optocht. Ik rook mijn kans, ben tot nu toe niet echt actief op Viggo's school, maar meende hier met mijn kennis en ervaring van het carnavalsfeest van meerwaarde te kunnen zijn. Manu's school in Merinchal organiseerde reeds vorige week voor de schoolvakantie een optocht. Onze verkleedkleren beperken zich tot een piratenpak en een Spiderman pak. Manu koos voor het laatste. Om half 3, na de warme maaltijd in de schoolkantine en la sieste voor de kleintjes, zou het spektakel beginnen, een rondgang door het dorp en een feestelijke afsluiting in het Chateau. De ouders mochten komen kijken. Helaas, toen de kinderen zich goed en wel hadden opgesteld, trokken donkere wolken zich samen boven het gemoedelijke dorp en begon het te spetteren. Snel werd het programma aangepast en werden de kids in rap tempo naar het kasteel, waar ook de burgemeester zetelt en het salle de fête haar onderkomen heeft, gedirigeerd. Hier stonden reeds lange tafels opgesteld vol met door de moeders gebakken taarten en andere lekkernijen, en werden de leerlingen, eerst de kleintjes van de maternelle en daarna de grotere van de primaire, keurig opgesteld om liedjes te zingen. Lieve, verantwoorde kinderliedjes. Geen kabouterpolonaise, een Franse Arie Ribbens, of vooruit, Kabouter Plop, een beetje gek, een beetje los, een beetje carnaval....nee de kinderen draaiden de liedjes af en de ouders keken bijna bewegingloos toe. Er was welgeteld een juf, duidelijk de dolste van het stel, die voorzichtig met haar heupen bewoog en intussen uitdagend naar de andere leerkrachten en de ouders glimlachte, maar van enige bijval was geen sprake. Na de liedjes mochten de kinderen zich tegoed doen aan de lekkernijen. Dit heeft iets weg van een avondje onbeperkt spareribs eten voor 12,50 euro, zo staan de Fransoosjes hele brokken taart weg te werken, met z'n allen staand aan de lange tafels, niemand die hen een halt toeroept. Inmiddels was het opgehouden met regenen en werd alsnog de optocht door het dorp gelopen. De middag moest tenslotte tot half 5 uitgezeten worden, dan zouden de ouders die er niet al waren hun kroost ophalen. Er was geen muziek en er waren geen toeschouwers. Alleen de dorpsslager kwam zijn winkel uit en deed een dansje. Het had meer weg van een stiltetocht, alleen de kaarsjes ontbraken nog. Geroutineerd werd het programma afgewerkt, maar van enig plezier of gekkigheid was tot mijn grote verbazing geen sprake. Aan een moeder vroeg ik of er ook nog carnaval voor de volwassenen werd georganiseerd. Of ik de uitnodiging voor het bal masqué niet had ontvangen, vroeg ze verbaasd. 'Nee', loog ik. Ik had deze uitnodiging niet geassocieerd met carnaval en het papiertje lag al lang en breed in de prullenbak. Integratie kent grenzen.
Overigens houden we het op de kop af alweer twee jaar vol in ons nieuwe moederdepartement. Het gaat erg goed, Rob heeft veel werk bij klanten, Nederlandse, Engelse en inmiddels ook Franse, en ik ben vooral actief in de makelaardij wat ik erg leuk vind. Reden voor een goed glas (bier!). En een polonaise door de keuken. Maar zeker niet te dol, niet te luidruchtig en te vrolijk, maar ingetogen op z'n Frans. Alaaf!

De kleuters verzamelen zich voor carnavalsdéfilé bij de school in Merinchal. Kijk hier het filmpje.

'Carnavalsfeest' in het Chateau de la Mothe, tegenover de school in Merinchal.

 

Aanvallen!

Taartjes maken voor het kinderfeestje van Viggo die 6 jaar werd.

Met digitale instructies.
 

 

Très spécial!

We vierden het feestje samen bij Jean-Luc en Sophie, de ouders van klasgenootje Noémie, die twee dagen eerder jarig is. Voorafgaand eten we gezellig samen.

De hele klas was uitgenodigd, en alle dertien kinderen waren present, en zelfs nog een extra, de oudere broer van klasgenootje Luis werd voor het gemak ook maar meteen gebracht door de ouders.

Jarige jobjes Viggo en Noémie in het midden.

Eerste ponyles van Viggo, bij de manege in Felletin.

Niks zo fijn als Olympische Spelen kijken, en je werk rond de belangrijke (schaats)wedstrijden plannen.

Genieten van de Nederlandse successen.

Zelfs het BlaBlaBla (commentaar) hebben we gevolgd.

Gezellig dagje op bezoek bij oom en tante met een vakantiehuis in het zuiden van de Corrèze, in de prachtige regio rond Beaulieu-sur-Dordogne, ruim twee uur rijden ten zuiden van ons. Het was prachtig weer en we konden heerlijk buiten eten.

 

Klussen! Tussenmuur in schuur verwijderd.

Onze toekomstige (uitbreiding van) de woonkamer.

En als we dan toch aan het breken zijn, dan ook maar meteen het antieke buitentoilet.

Door de vele regen is het overal erg drassig geworden; het puin gebruiken we om het natte stuk naast de vrijstaande schuur te verharden, zodat we hier in de toekomst grind kunnen storten.

Afwerking van de twee zolderruimtes; het aanbrengen van plinten.